آخرای سال 92

سلام به دخمل قشنگتر از بهارم

سلام به دوستای گل و دوست داشتنی که شرمندتون  شدم و زیاد نمیتونم سر بزنم به نی نی های گل.

این روزهای آخر سال همیشه یه حس و حال خاصی داره. تو بچگیم عاشق خونه تکونی های مامانم بودم همونطور که الان آنیل کوچولو از خونه تکونی من به ذوق میاد و از در هم و بر هم بودن خونه کیف میکنه قربونش برم

خیلی وقته که وبت رو آپ نکردم  درگیر خونه تکونی و خرید و ...اینا بودم ماه پیش هم نشد بیام و بنویسم دل و دماغ نداشتم. چه شیطونی هایی که نکردی تو این روزا.

بلبل زبون شدی و دیگه کامل صحبت میکنی همه کلمات رو تکرار میکنی مث طوطی خوش سرو زبون

عزیز دلمی با تو چه لذتی داره بیرون رفتن، بازی کردن، خرید کردن و غذا خوردن... با تو همه چیز یه مزه دیگه ای داره، ایشالا وقتی مادر شدی همه حرفای منو درک میکنی وقتی میخندی انگار دنیارو بهم میدن(اون خنده های از ته دلت یه چیز دیگه ست)

شعر هم میخونی نه کامل من میخونم جای خالی هاشو پر میکنی تاب تاب عباسی رو تقریبا کامل میخونی.

بوس کردنت از دوره از نزدیک کسی رو بوس نمیکنی! وسواس داری لابد!

بکتاش کوچولو هم تو این ماه به دنیا اومد داداش باربد جون البته تو بهش میگی بحتاش

بچه که بودم سال ها انقدر زود نمیگذشت سرعت زمان کمتر بود! الان عین برق و باد رد میشه به خصوص از موقع تولد تو

دست کودک را بگیرید او تمام قلبش را به شما خواهد سپرد.

آنیل من الان ٢٠ماه و  2٨ روزه هستی چهارشنبه 21 ماهه میشی عزیزم.

وقتی ماهی امسال رو بابایی خرید و اورد قیافه تو دیدنی بود خیلی دوسش داری و موقع غذا خوردن باید کنارت باشه! و همش اداشو در میاری

دوستای وبلاگی عزیزم پیشاپیش سال 93 مبارک باشه روی گل نی نی های خوشگلتونو ببوسین

ایشالا 4 شنبه سوری میام عکسای آنیل رو میذارم.

خبر از آمدن چلچله هاست
بوی نوروز ز طرب ها پیداست

فصل سرما ز زمین رخت بربست
وقت جلوه گری گندم هاست

باغ وبستان نفسی تازه کنند
نوبت روییدن نرگس هاست

سال نو هستی ز نو جان گیرد
وقت آواز خوش بلبل هاست

رفت اسفند وبه فروردین داد
دفتر هستی که از سوی خداست.